Wat te doen in Kanchanaburi

1. De Brug over de River Kwai

De brug over de Khwae rivier is beroemd geworden door Pierre Boulle’s boek ‘The Bridge over the River Kwai’ en de gelijknamige film uit 1957. De ijzeren spoorburg is 300 meter lang en overspant de Maenam Khwae Yai rivier, een tak van de Maenam Mae Klong.

De brug werd gebouwd tijdens de Japanse bezetting van Thailand in de Tweede Wereldoorlog en maakte deel uit van een strategische spoorverbinding met Myanmar. De 415 kilometer lange spoorverbinding moest de Japanse troepen in andere westerse landen in Azië bevoorraden.

Deze spoorlijn wordt ook wel de ‘Death Railway’ genoemd, omdat er tijdens de bouw ervan meer dan 100.000 krijgsgevangenen en arbeiders omkwamen.

De eerste versie van de brug werd voltooid op 25 december 1943 en was gemaakt van hout. Tijdens een geallieerde aanval op de brug in 1945 werd de brug echter grotendeels vernietigd en later vervangen door een stalen brug. Een geluids- en vuurwerkshow tijdens de laatste week van november en de eerste week van december gedenkt deze bombardementen.

Tegenwoordig is de brug nog steeds in gebruik en kun je een trein nemen vanaf Kanchanaburi Station naar Ban Tha Sao of Namtok Station, een afstand van zo’n 77km. In het weekend en op feestdagen gaat er een speciale trein vanaf Bangkok naar Namtok Station.

2. Hellfire Pass Memorial
Het Hellfire Pass Memorial is opgedragen aan de geallieerde krijgsgevangenen en Aziatische arbeiders die omkwamen bij de Hellfire Pass en elders in de regio tijdens de Tweede Wereldoorlog.

In 1942 vochten de Japanners tegen de Britten in Birma (Myanmar), met als doel om India te bereiken. Om de troepen te bevooraden hadden de Japanners een veiligere en snellere route nodig tussen Singapore en Rangoon (Yangon). Hierop besloten zijn een 415km lange spoorlijn aan te leggen van Ban Pong in Thailand naar Thanbyuzayat in Birma.

Deze route was echter niet eenvoudig omdat deze door bergen en jungles liep. De Japanners zetten hiervoor zo’n 250.000 Aziatische arbeiders in en meer dan 60.000 krijgsgevangenen uit Australië, Groot-Brittannië, de Verenigde Staten en Nederland. Op 16 oktober 1963 werd de spoorlijn voltooid in Konkoita, Thailand.
Hellfire Pass

De spoorlijn van Thailand naar Birma wordt ook wel de ‘Death Railway’ genoemd, en het gedeelte van de Hellfire Pass is gelegen in de bergen met dichte bebossing. Langs een 4 kilometer lang wandelpad kunnen bezoekers een voorstelling krijgen van de moeilijkheden waarmee de geallieerde gevangenen te maken kregen tijdens de bouw van de spoorlijn.

Aan het begin van de route kun je de beruchte ‘Hellfire Pass’ doorgraving zien, die door de Thai ook wel de Konyu doorgraving genoemd wordt. Het gebied kreeg zijn bijnaam na de drie maanden durende ‘Speedo’ bouw periode waarbij 500 gevangenen wel 16 tot 18 uur per dag moesten werken.

Slechte hygiëne, een gebrek aan medische apparatuur en de brutale behandeling van de gevangenen eiste het leven van ongeveer 15.000 geallieerde krijgsgevangenen en tienduizenden civiele arbeiders uit Zuid-Oost-Aziatische landen.

3. Het Thailand – Burma Railway Centre

Het Thailand – Burma Railway Centre is een interactief en informatief museum dat is toegewijd aan de geschiedenis van de Thailand – Birma (Myanmar) spoorlijn.

De tentoonstelling maakt gebruik van video-opnamen, modellen en gedetailleerde informatieve panelen over de rol van Kanchanaburi in de Tweede Wereldoorlog.

Je leert hier onder andere over de invasie van het Japanse leger, de planning en bouw van de spoorlijn, de geografie, de leefomstandigheden in de krijgsgevangenkampen, de medische aspecten, de sterftegevallen, bombardementen alsmede de nasleep van de oorlog.

De spoorlijn liep van Nong Pladuk in Thailand tot aan Thanbuyuzayat in Birma en werd gebouwd onder Japanse bezetting door krijgsgevangenen en Aziatische arbeiders tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Enkele hoogtepunten van het museum vormen de aangrijpende video van overlevenden van de krijgsgevangenen, een 9 meter lang schaalmodel van de spoorlijn en een 3 meter diep model van een uitgraving voor de spoorlijn.

4. De Oorlogsbegraafplaats

Het Kanchanaburi War Cemetery (Don Rak) ligt schuin tegenover het Thailand – Burma Railway Centre op de Saeng Chu Om Road (Highway 323), voordat je de stad bereikt. De oorlogsbegraafplaats wordt perfect onderhouden en bevat rustplaatsen van 6.982 geallieerde krijgsgevangenen die omkwamen tijdens de bouw van de ‘Death Railway’.

Meer dan de helft van de krijgsgevangenen die hier liggen begraven waren Brits, de rest zijn voornamelijk Australische en Nederlandse afkomst.

Er wordt geschat dat tijdens de bouw van de spoorlijn meer dan 100.000 mensen zijn omgekomen, waarvan het meerendeel arbeiders uit Zuid-Oost-Azië waren.

Als je op zoek bent naar de rustplaats van een dierbare, kun je deze vinden aan bij het kantoor aan de zijkant, waar een lijst met namen en hun locaties hangt.

Het Erawan Nationaal Park

Het Erawan Nationaal Park bevat een zeven niveau’s tellende waterval, die behoort tot één van de mooiste in Thailand. Het park dankt zijn naam aan de waterval op het hoogste niveau, die een gelijkenis toont met Erawan, de driekoppige olifant uit de hindoeïstische mythologie.

De eerste drie watervallen zijn gemakkelijk te bereiken, maar de niveau’s hier op volgend vergen meer uithoudingsvermogen en goede wandelschoenen. De wandeling naar niveau zeven is in totaal zo’n anderhalve kilometer lang. Aangezien het park om 17:00 uur sluit, dien je niveau zeven voor 16:00 uur te bereiken, waarna deze sluit.

De watervallen bij niveau’s 2 en 4 zijn het meest geschikt om te zwemmen en zijn ook het meest indrukwekkend. Let wel goed op je spullen voordat je het water in gaat, want er kunnen apen zijn die voedsel ruiken in je tas. Drinken dien je overigens voor niveau 3 t/m 7 af te geven, welke je later weer terug kunt krijgen.

Verder vind je in het 550 vierkante-kilometer de Tham Phra That grot, welke beschikt over een grote verscheidenheid aan kalksteen en formaties. Er zijn gidsen beschikbaar die je naar deze donkere grotten kunnen leiden. Ook is het mogelijk om te kamperen in het Erawan Nationale Park.

Het Sai Yok Nationaal Park

Het Sai Yok Nationaal Park beslaat een gebied van ongeveer 500 vierkante-kilometer en bevat interessante grotten, kalkstenen bergen, watervallen en een aantal zeer zeldzame dieren.

Het park is dichtbebost met gigantische taek bomen en heeft een overvloed aan kleine zoogdieren zoals eekhoorns, vleermuizen en herten, evenals talrijke vogelsoorten. Tevens is dit park de thuisbasis voor ’s werelds kleinste zoogdier, de Kitti’s Hog-nosed Bat, die hier voor het eerst werd ontdekt in 1973 door een Thaise naturalist.

In de buurt van het bezoekerscentrum vind je de Sai Yok Yai waterval (Namtok Sai Yok Yai), die stroomt in de Khwae Noi rivier. De idyllische schoonheid van deze waterval is meerdere malen gevierd in Thaise poëzie en liederen. Via een touwbrug kun je de rivier oversteken om de waterval te bezichtigen. Ook is het mogelijk om met een longtailboat een tocht over de Khwae Noi rivier te maken.

Ongeveer 18 kilometer ten zuiden van Sai Yok Noi vind je Tham Lawa (entree 200 ฿), die bestaat uit vijf grotten met indrukwekkende stalagtieten en stalagmieten. Wil je deze grotten bezoeken is het verstandig om een zaklamp bij je te hebben.

Het Sai Yok Nationaal Park was het decor voor de beroemde Russische roulette-scènes in de ‘The Deer Hunter’ film uit 1978 met Robert de Niro in de hoofdrol. In het verleden was het Sai Yok Nationaal Park een plek waar Koning Chulalongkorn (Rama V) geregeld kwam om te zwemmen. De beste periode om het park te bezoeken is van juli tot en met september.